این اولین فیلم کره ای هست که واقعا پیشنهادش می کنم ببینین. همه چیز و هیچ چیز درباره ی دوتا نوجوون ۱۷ساله و افسرده هست که دوران بدی رو طی می کنن. مشکلات نوجوانی، مشکلات خانوادگی، سیستم آموزشی بیمار و آزاردهنده؛ مسائلی که خیلی ها باهاش آشنایی دارن.
سیستم آموزشی کره ی جنوبی با وجود اینکه یه سیستم عالی هست و در سطح جهانی مطرحه ولی مثل همین آموزش و پرورش خودمون دانش آموزو تحت فشار زیادی قرار میده؛ کلاسای فوق بیشمار و معلم های خصوصی عجیب، رقابت بیمارگونه بین دانش آموزا. البته به اونشکلی که فیلم بهش پرداخته بود، محیط کره بدتر از ایرانه.
در کنار اینها تاثیر خانواده بر روحیه ی نوجوان رو هم مشاهده می کنیم، که چطور دوری پدرومادر می تونه به بچه ها آسیب بزنه. چطور سخت گیری والدین بچه هارو خشمگین و افسرده می کنه و اینکه خیانت پدر و مادر چطور دید بچه هارو به روابط تغییر میده.
خطر اسپویل
و در آخر هم پایان مناسبی داشت. دو شخصیت اصلی سکوت رو کنار میزارن و بعد از مدتها خشمشون رو آزاد می کنن. قصدشون در ابتدا خودکشی با واکنش سدیم و آبه:| ولی می بینیم که در عوض با یادآوری محبت مادراشون اونهارو می بخشن و براشون دلسوزی می کنن، این بخشش خشم اونارو آروم میکنه. اونها با نابود کردن کتابها و تکالیفشون از اسارت رها میشن، محبت رو جایگزین خشم می کنن و یه زندگی بهتری رو در پیش می گیرن.
پ.ن: فیلم Every thing and Nothing در واقع به عنوان سریال شناخته میشه ولی فقط دوقسمته و مثل یه فیلم بلنده.
پ.ن۲: ۱۷سالگی دوران سختیه. شما مشکلات مختلفی رو تجربه می کنین، با خودتون بیگانه هستین و باید به سختی برای آینده تلاش کنین. سنی که بین بزرگسالی و کودکی گیر می کنین. پیشنهادش نمیکنم:| ولی مسیریه که باید طی بشه و هرکسی باید راه گذشتن ازشو پیدا کنه.
درباره این سایت